Paola Bellu

A babu

Dae cando m'as lassadu

so che alvure in terra irraighinadu,

ca fisti linfa pro a mie nutrimentu

siccada tota in cussu triste mamentu.

Iscrio custas pagas paraulas

che rosas dae lagrimas abbadas

in su giardinu de su coro intreu

piantadu dae a tie, babu meu!

Dae minoreddu as connotu s'orfania

ilbagliende, a dolu mannu, sa deretta via

che fozza gitta dae su entu

comente nave chena faru 'e riferimentu,

ma essende garante de unu mare 'e dignitade

fina si in govine edade,

approdadu ses in poltu chena afundare

resessende, a sa sola, sa nave atzerettare!

Pioniere de malu battu ses istadu

ca sas pena sas patidu de s'emigradu,

chilchende pane in atra natzione

proadu as s'emigrazione,

lassende sa terra tua natia

che olteddu passadu in carre ia,

pro tribagliare sutta 'e sa terra in miniera

s'aera sarda sighias che chimera!

Fina si de pinna analfabeta

mandaias paraulas de amore che profeta

a s'amada tua istimada

lassada in sa idda 'e Patada,

e no resessendu sa lontanaza a bajulare

torradu ses sutta 'e padronu a teraccare,

ischende chi pagu fi su recreu

pregadu as onzi istante s'ajudu 'e Deu!

Tribagliende die e notte che molente

Istimadu ses istadu dae meda zente,

chin onore t'as pesadu una bella famiglia

de bonos printzipios et allegra che ischiglia,

mandadu as sas dual fizas a istudiare

e a Angheleddu imparadu sa maestria 'e pastorigare,

comporadu t'as un'ama et roba et una tanchitta

et fraigadu una bella domitta.


Ma pagu es durada cussa galana condiscione

Ca, che saetta, falada es sa piul manna maleiscione.

A fizu tou, unu manzanu, in beranu,

un ateru destinu l'at dadu sa manu,

lassendenos totu aterritos et isgomentos

giogadu amus, a cua cua, chin sol sentimentos,

ca curare nos cheriamus cussu dolore

asciuttendenos pari pari lagrimas et suore.

A isse proadu apo a mi supprire

pro ti podere cussa pena alletzerire

illudendemi de si ponnere favore su entu

pro aere a tie capitanu fina a sos chentu.

Torradu se stando a betzesa a navigare,

lottende pro no naufragare,

ma pro ecuipaggiu custa ia

posta si b'est cussa malaitta maladia.

Fattu et totu as sas undas a frontegiare

isperende chi si podiana sas abbas calmare

chilchende de no m'assuconare

proadu as, fina chi s'ultimu alenu, a mi ninnare,

ma onzi ilfolzu tou est istadu vanu,

ca lassadu m'as a s'improvvisu sa manu,

acculzu a tie, a su tou cabidale

cussa notte de su vinti 'e Nadale.

Fattu as cussa rotta a s'iscuru

timende de no approdare in poltu siguru

et fina si ti pariada meda attesu,

in lontananza unu faru as idu atzesu,

inie bi fidi fizzu tou a t'aisettare

pro ti podere, assumancus isse, cunfoltare,

et fatendebos impare cumpanzia

dae incue die et notte nos faghides gualdiania.

Pane et saldu


A pane et saldu so istada pesada

Dae sa naschida in sa idda 'e Patada,

latte saldu apo sutzadu

fino a cando mama no m'ada istitadu,

letzeru, ma forte che bentu

suttu apo cussu primu alimentu

entu chi no ada irraighinadu

sa prima limba chi apo imparadu.

In su mentre chi su latte sutzai

sa oghe sua intendia,

oghe melodiosa, in limba meravitzosa

et cando babu torraiada dae tribagliare

dae isse mi faghia dillirinare

"A duru duru duru dai

custa creadura no si molza mai…"

In bratzos suos mi che drommia

iscultende cussa ninnia!

Piena de sardu s'aera,

creschida so orgogliosa et fiera,

de una cosa so testimonza

et lu cunfrimmo chena peruna ilgonza,

intrada so in prima elementare

chena ischire s'italianu faeddare,

ma custu no m'ada ojadu

pro istudiare su chi aia ischirriadu,

mastra 'e iscola so diventada

ma de limba salda no mi so alu attatada



Su entu male impitadu

Terra mia isolana

Terra mia soliana

mama de onzi creadura

pianghende ses pro custa tristura!

Dotzile che anzone

ti pijas a cussu predone

chi, chin faghere de matzone

su inari s'idede ja in bijone.

Ses timende, ses assuconada

Terra mia istimada,

custa pro a tie est un'atera istoccada!

Su entu de s'aera

lu cheren faghere passare pro chimera,

Terra tribagliada, de suore abbada,

de alvures et de fiores piantada,

sempre abbatida dae su entu,

ti diamus cherrere idere fina a sos chentu!